Ukochoj siebie - SPA w Tatrach

To był jeden z tych wyjazdów z rodzaju Podaruj sobie odrobinę luksusu. Czy wymarzony? Nie - nawet przez myśl mi nie przeszło, że w weekend będę się wylegiwała na leżaczku i kontemplowała piękny widok na Giewont. Czy zaplanowany? Też nie - wrzucony na tapetę w ostatniej chwili. Czy było warto? Było zaje… fajnie! W końcu naprawdę NIC NIE ROBIŁAM - oczywiście jeżeli pominiemy sprawy meldunkowe w recepcji ;). I muszę przyznać, że albo jestem w czepku urodzona i szczęście mi sprzyja, albo - w co wierzę z całego serca - zadziałała samospełniająca się przepowiednia. Pewnie się zastanawiacie dlaczego ;)? Ano dlatego, że znalezienie noclegów na wakacyjny weekend w Tatrach graniczy z cudem… Ale przecież nie mogłoby być inaczej. Ja nie tylko święcie wierzyłam, że znajdę noclegi, ale co więcej - w ogóle tej drugiej (brzydkiej) ewentualności nie brałam pod uwagę! Po prostu zwizualizowałam siebie samą odpoczywającą na łonie przyrody, naprawdę nic nie robiącą i tak się stało. No widzicie - wiara czyni cuda ;). Wiara w siebie, w swoje marzenia i... potęgę umysłu.

.....

.....

Muszę przyznać, że ostatnio rozmiłowałam się w krótkich wyjazdach - dwu, trzy, czterodniowych. I odkryłam, że to może być świetna forma relaksu i odpoczynku. A przecież nigdy wcześniej ani nie realizowałam się w takowych weekendowych breakach, ani w nich nie uczestniczyłam. Jakoś do tej pory mnie to omijało. Hmmm…. Może musiał przyjść odpowiedni czas na właśnie taki, a nie inny rodzaj podróżowania, kto wie? Wyjazd kojarzył mi się bardziej z urlopem dwutygodniowym. No dobra - skracając do minimalistycznej wersji - wyjazd musiał być conajmniej tygodniowy. W mojej dotychczasowej opinii w ogóle nie brałam pod uwagę prawdziwości realnego odpoczywania w czasie krótszym niż tydzień. A jednak się da :). I wiecie co? To jest świetna forma odpoczynku. Coś w rodzaju city-breaków, które pewnie kojarzycie ze stron biur podróży, czy wyszukiwarek biletów lotniczych. W moim przypadku nie był to jednak city, a village-break, czyli jak kto woli w wolnym tłumaczeniu… wieś-przerwa ;).

.....

.....

Zostawiłam za sobą:

• Nieposprzątany dom - a w zasadzie to zbyt ładnie powiedziane, w domu był jak to się mówi: burdel na kółkach ;).
• Pranie skotłowane w suszarce - będzie wyglądać jak wyciągnięte psu z gardła. Ale co tam! Zawsze możemy powiedzieć, że nasza sukienka jest uszyta z supermodnego kreszu ;).
• Niezgrabione liście w ogrodzie - oj tutaj to będzie na mnie czekać kupa roboty w przyszłym tygodniu.
• Taras o równie iście dantejskim jak i ogród wyglądzie.
• Nie puszczoną stertę kolejnego prania.
• Pustą lodówkę - ale co tam, jakoś sobie poradzimy po powrocie o chlebie i wodzie, a w spiżarce zawsze jakiś dżem się znajdzie ;).
• itd., itp.

Która z Was tego nie zna? Normalka. Spójrzmy na to z drugiej strony: dwa dni opóźnienia w pracach domowych naprawdę nas nie zbawią, a przecież relaks jest równie ważny jak praca :). 

.....

.....

Kiedy nadchodzi taka chwila, chwila bezsprzecznego wołania naszego organizmu do odpoczynku - nie zostawiaj jej samej sobie, nie odkładaj na później, bo musisz zrobić to i tamto. W pierwszej kolejności zadbaj o siebie, o swój piękny umysł i piękne ciało. Zadbaj o przepływ dobrej energii, o oczyszczenie siebie z wszelkiego rodzaju blokad, które ograniczają Twoją witalność i siłę. Zrelaksuj się i ciesz życiem! A po relaksującym, cudownym rytuale usiądź wygodnie z kubkiem aromatycznej herbaty, otul rozgrzane ciało ciepłym szlafrokiem i pozwól, by ten błogi stan opanował całą Ciebie... na dłużej. Najdłużej jak się da :).

.....

Nie przepraszaj i nie żałuj

.....

.....

Relaks zaczyna się w naszej głowie. Kobiecą przypadłością jest nad wyraz rozwinięta sfera przeprosin i żałowania. Przepraszamy, bo spóźniłyśmy się na spotkanie z przyjaciółką, przepraszamy, bo zawaliłyśmy termin w pracy, przepraszamy, bo dziecko wrzeszczy jak opętane w sklepie, przepraszamy, bo zapomniałyśmy o wywiadówce w szkole. A przecież wyjście z labiryntu nieustannych przeprosin wcale nie oznacza braku empatii, wręcz przeciwnie.

.....

.....

Zastanawiasz się pewnie czy to prawda? Oczywiście! Oto przykład. Wyobraź sobie, że Twoje dziecko płacze w samolocie. Wyjechaliście na wymarzoną wycieczkę, Twoje egoistyczne JA powinno skakać z radości, a oczami wyobraźni powinnaś siedzieć już na plaży. A Ty... w rzeczywistości widzisz ludzi karcących Cię wzrokiem - obracających swoje głowy w kierunku mamy, która nie potrafi uspokoić swojego dziecka. Zastanów się, komu na tym obrazku brakuje empatii? Tobie czy im?

.....

.....

Nie przepraszaj wszystkich i wszędzie. Gwarantujemy, że od razu będziesz miała lepsze samopoczucie, poprawi Ci się nastrój, zwiększy poczucie własnej wartości i po prostu poczujesz się komfortowo. A jeżeli już przepraszasz, to w pierwszej kolejności przeproś samą siebie. Za to, że w pędzie zjadasz obiad w zakładowej stołówce (notabene - cud, że zjadasz!, bo pewnie niejednej z nas nadarzył się taki nawał pracy, że nawet obiad byłyśmy w stanie odpuścić…). Za to, że nie masz czasu iść na ćwiczenia, bo trzeba dzieci odebrać z przedszkola. Za to, że odpuściłaś ulubiony serial, bo trzeba było pojechać do sklepu po zakupy, i to pomimo, że Grace & Frankie to Twój ukochany film! W gruncie rzeczy, po prostu i najzwyczajniej w świecie zapominamy o sobie.

.....

.....

Nie bądź perfekcjonistką

.....

Ułamki błędów, które uparcie i bez pardonu pojawiają się w naszym życiu, opadają jak kamień wrzucony do wody. Bynajmniej - podskórne pragnienie, by kamyk szybko i tak po prostu opadł na dno i zniknął z naszych oczu - jest jak mierne marzenie ukryte gdzieś głęboko w zakamarkach podświadomości… Powolne kręgi, które kamyk zatacza, łagodnie, po cichu rozchodzą się po wszystkich naszych komórkach. Zakradają się jak złodziej: Bądź perfekcyjna, bądź perfekcyjna, bądź! Znacie to? Dążenie do czystej, stuprocentowej doskonałości. Każdy błąd, który pojawia się w takim permanentnie idealnym świecie - choćby był rozmiarów maleństwa, a swoją barwą przypominał biały, błyszczący otoczak - wrzucony do wód perfekcjonizmu zatacza w nich ciężkie, puchnące z każdą chwilą kręgi. Każdy z nich to nasze gorsze samopoczucie wywołane przez brak realizacji doskonałych wersji samych siebie.

.....

.....

Już jakiś czas temu zrozumiałyśmy, że dążenie do doskonałości jest po prostu stratą czasu i przede wszystkim energii, a idealne wersje nas samych po prostu nie istnieją. Nie istnieją ani w tym wymiarze, ani w żadnym innym - ile by ich nie było. Nie jesteśmy perfekcyjne - codziennie zmagamy się z takimi samymi zadaniami i problemami jak Ty. Oczywiście staramy się, by ukochać wszystkich całym sercem i dążymy ze wszystkich sił, by życie było bardziej słodkie, ale nie poświęcamy się doskonałości. Dążenie do perfekcjonizmu jest jedną z największych pułapek współczesnego świata. W zasadzie, będąc wobec siebie uczciwe, powinnyśmy powiedzieć - pułapek świata kobiet.

.....

.....

Dlatego zadanie na dziś: Odpuść. To, że nie zrobisz najlepszej na świecie prezentacji na zebranie w pracy, nie oznacza, że jesteś do niczego. Ba! Zastanów się kto będzie pamiętał za 10 lat, że prezentacja X była doskonała, a Ty byłaś najlepszym (ever!) analitykiem w firmie. Za to: zmęczenie, ziemista skóra, cienie pod oczami pozostaną na zawsze na firmowym zdjęciu i trzeba być dobrej myśli, albo całkowicie ufną w cuda, by nie wyglądać tak właśnie za te 10 lat.

.....

.....

Oczyść się ze złych emocji 

.....

Chłoniemy życie i wiemy, że jesteśmy wszechogarniającą nas sprawczością. Ale czasami, tak po prostu… brakuje nam tchu. I wtedy nadchodzi jedna z takich chwil - krocząca najpierw cicho, a z czasem coraz głośniej, by ostatecznie rozbrzmieć krzykiem tysiąca głośnych dzwonów: Basta! W końcu trzeba odpocząć! Trzeba koniecznie zrelaksować wszystkie komórki swojego ciała, trzeba oczyścić umysł ze zbędnych, negatywnych emocji, trzeba oczyścić swoje pole widzenia z narzuconych przez innych perspektyw, trzeba oczyścić swoje serce z duszących relacji - niby-skarbów, które ciągną swoim ciężarem na dno.

.....

.....

Odkryj radość dziecka

.....

Zapomniałaś, co to takiego? Zapomniałaś już jak to jest być dzieckiem? Radość bezbrzeżna, życie chwilą tu i teraz, bez bagażu doświadczeń ze świata dorosłych, a jednak pełne doświadczeń płynących wprost z nieskrępowanej niczym radości życia. Jasne, że nie wrócimy do tego, co było najlepsze w naszym dzieciństwie, ale zawsze możemy ukochać swoje wewnętrzne dziecko.

.....

.....

Dlatego przywróć w sobie egoistyczne, pragnące zabawy i przyjemności, nieskrępowane regułami dorosłych dziecko. Przez tę jedną chwilę zapomnij o reszcie świata i skup się tylko na tym, co najbliższe: na fantastycznej zabawie, na cudownym relaksie, na żartach opowiadanych z czułością przez Twoją rodzinkę i… śmiej się do bólu brzucha. Przypomnij siebie kilkuletnią dziewczynkę w wyszczerzonym, szczerbatym uśmiechu. To jest to!

.....

.....

Oddaj się hedonistycznej części Twojej natury

.....

.....

.....

.....

Zrelaksuj się

.....

.....

Oczywiście byłabym wniebowzięta po takim wieś-breaku, gdybym miała możliwość zakosztowania masażu. Ale nic to! Nie ma się co rozczulać nad tym czego nie mamy, ważne jest Tu i Teraz, więc… Celebruję masaże w jacuzzi. Bąbelki gwałtownie wypływające na powierzchnię wody potrafią równie świetnie zrelaksować nasze obolałe mięśnie i wprawić nas w doskonały nastrój. Poczuj się jak Kleopatra w wannie z kozim mlekiem ;). I może nie masz służby wachlującej Twoją boską osobę, za to masz górski powiew wiatru i najpiękniejszy widok ever. A tego mogłaby Ci pozazdrościć nawet Kleopatra ;).

.....

.....

Świętuj chwile dla siebie

.....

Wiecie, że kochamy życie, kochamy wszystkie jego aspekty - od ciężkiej pracy, której notabene wcale się nie boimy, a która nie chce z nas zrezygnować i nieustannie nas przywołuje ;), aż po realizowanie naszych pasji. I jak to pięknie wyśpiewała Edyta Geppert - Kocham cię życie! Poznawać pragnę cię, pragnę cię, pragnę cię w zachwycie! I tak jak płyną dalej słowa piosenki - Choć barwy ściemniasz, wierzę w światełko które rozprasza mrok - tak i my wierzymy w nieustającą pogodę naszego życia. Dlatego celebruj czas, który sobie podarowałaś! Świętuj ze wszystkich sił i całą sobą! Masz wolny weekend - wykorzystaj go na dopieszczanie siebie.

.....

.....

Jedz

.....

To, co nas zdecydowanie wprawia w doskonały nastrój to dobre jedzenie. Nie będę ukrywać, że to w Resort Tatra & Spa było wspaniałe! I jeszcze cała rodzina naokoło - dzieciaki, mąż, moja siostra, którą bardzo rzadko widuję, bo mieszka w odległej krainie austriackich Alp ;), jej mąż - notabene rodem nie z alpejskich przestworzy, ale jordańskich pustyń. Bliskość i ten rodzaj nieokreślonej radości - coś jak we włoskim celebrowaniu wieczornej kolacji. Jest głośno, ba! Jest krzykliwie! Jest nawet sprzeczanie się, są przemierzające ciszę górskich stoków radosne żarty, są chwile wybuchów gwałtownego śmiechu. A nic nie leczy tak skutecznie, jak dobre pośmianie się z żartów i.. brzuch pełen gwiazdek Michelina ;).

.....

.....

Módl się i kontempluj 

.....

Kontempluj siebie samą. Masz chwilę wolnego czasu - zastanów się, co jest dla Ciebie ważne. Sięgnij wgłąb swojego serca i rób to, co uważasz za słuszne i dobre dla Ciebie.

.....

.....

Jeżeli się z czymś nie zgadzasz, to po prostu się nie zgadzasz, nikomu nic do tego. Odkryj siebie, to, co lubisz, co sprawia Ci przyjemność. Jeżeli lubisz o poranku wypić kawę w ciszy i samotności, to właśnie masz okazję. Kontempluj chwilę.

.....

.....

I... kochaj

.....

Jesteś piękną Kobietą - wszystkie aspekty związane z Twoim jestestwem są doskonałą kompilacją pięknego umysłu, ciężkiej pracy, serca pełnego altruizmu i empatii (to też w nas jest piękne!) i cudownej zgody na bycie sobą. Tak uważamy. Bezsprzecznie - my kobiety - jesteśmy nieodgadnioną formą doskonałości - JESTEŚMY ALFĄ I… ALFĄ. A skoro już wiemy, że takie jesteśmy, to co stoi nam na przeszkodzie, by wziąć życie za rogi i postawić siebie na pierwszym miejscu?! Nie odkładaj przyjemności na później, bo to jest Twój czas i Twoja prywatna strefa komfortu.

I jak to mawia nasz góralski Qczaj: Grażyna! Ukochoj się!

.....

.....

.....